“Kimikatet në shampona, lodra dhe dysheme mund të ‘rrisin rrezikun e obezitetit, diabetit të tipit 2 dhe të jenë toksike për mëlçinë tuaj”.
Një studim zbuloi se njerëzit me nivele më të larta të ftalateve të kërkueshme gjinore në urinën e tyre kishin më shumë gjasa të ishin të trashë ose diabetik.
Ata gjithashtu kishin sasi të rrezikshme të yndyrës në gjakun e tyre dhe treguan shenja të dëmtimit të mëlçisë, të cilat mund të shkaktojnë çrregullime metabolike.
Megjithatë, ekspertët kanë goditur përsëri në hulumtimin e kryer nga Universiteti i Novi Sadit në Serbi, duke thënë se nuk ka prova të mjaftueshme për të mbështetur konkluzionet e tij.
Ftalat janë aditivë të përdorur gjatë prodhimit të plastikës. Ata janë zbuluar në produkte të shumta të përditshme, të tilla si uji në shishe dhe parfum.
Shqetësimet mbi sigurinë e tyre tashmë janë në rritje, dhe përdorimi i 3 prej tyre në lodra tashmë është ndaluar në BE.
Për të kuptuar më mirë se si kimikatet ndikojnë në mirëqenien njerëzore, studiuesit kanë matur nivelet e ftalatit në urinën e 305 njerëzve.
Nivelet u krahasuan me peshën e trupit, diagnozën e diabetit të tipit 2, dhe shënuesit e funksionit të mëlçisë të dëmtuar ose metabolizmin e dobët.
Rezultatet zbuluan se 66 pjesëmarrës kishin monoetil ftalat kimik (MEP) në urinë e tyre, ndërsa 72 kishin mono-2-etilheksil ftalat (MEHP).
Pjesëmarrësit obezë kishin nivele më të larta të MEP, si dhe aspartate aminotransferase (AST) dhe alanine aminotransferase (ALT).
Kimikatet kanë qenë të lidhura me varfëri, trashje dhe zhvillim të dëmtuar, megjithatë, studimet janë kryer kryesisht mbi brejtësit.
AST dhe ALT janë enzime që lëshohen kur mëlçia është dëmtuar dhe janë shënues të sëmundjes së mëlçisë.
Pjesëmarrësit obezë me sasi të mëdha të MEP në urinën e tyre gjithashtu kishin nivele më të larta të triglicerideve në gjakun e tyre.
Trigliercides janë forma më e zakonshme e yndyrës në trup dhe vijnë nga kaloritë ekstra në ushqim. Nivelet e larta shoqërohen me sëmundje të zemrës.
Mesatarja e MEP dhe gama-glutamyl transferase (GST) ishin gjithashtu më të larta në pacientët me diabet tip 2.
Ashtu si AST dhe ALT, GGT është një enzimë që rritet kur mëlçia është dëmtuar. Rezultatet zbuluan më tej pjesëmarrësit që kishin një peshë nivele më të ulëta të MEP, MEHP dhe kolesterolit.
Autori i studimit Profesor Milica Medi Stojanoska pranoi se mostra e pjesëmarrësve ishte e vogël.
Ajo tha se rezultatet sugjerojnë se ftalat shkaktojnë ‘dëme toksike në mëlçi’, si dhe ndryshojnë metabolizmin për të rritur rrezikun e obezitetit dhe diabetit.
Profesor Stojanoska shtoi: “Ne duhet t’i informojmë njerëzit për efektet negative të mundshme të përçuesve endokrin në shëndetin e tyre.
Dhe ajo u bëri thirrje shkencëtarëve të shikojnë mënyrat për të minimizuar kontaktet njerëzore me ‘kimikatet e dëmshme’.
Studimi u paraqit në takimin vjetor të Shoqërisë Evropiane të Endokrinologjisë në Lion./Familja Jonë