Si duhet t’i them dikujt?

Të flasësh për sulmin seksual nuk është kurrë e lehtë, por nëse vendosni t’i tregoni dikujt për përvojat tuaja, mund të jetë e dobishme të keni një plan se si do të dëshironit ta bënit atë. Më poshtë janë disa sugjerime për atë që mund të merrni parasysh përpara se t’ia zbuloni një të dashuri.

Çfarë? 

Ajo që zgjidhni të ndani për historinë tuaj varet plotësisht nga ju. Nëse personi që po i tregoni nuk di si të përgjigjet dhe po përpiqet të mendojë për diçka për t’ju thënë, ai mund të përfundojë duke kërkuar detaje për atë që ka ndodhur. Vetëm për shkak se ata pyesin nuk do të thotë që ju duhet t’u tregoni atyre. Ju gjithmonë mund të thoni, “Doja t’ju thoja se kjo më ndodhi mua, por nuk ndihem rehat të ndaj më shumë detaje rreth saj tani.”

Nga ajo që dini për personin që planifikoni t’i tregoni, a mendoni se do të reagojë në një mënyrë mbështetëse? 

A i keni dëgjuar të bëjnë komente jombështetëse ose gjykuese për sulmin seksual kur bëhet fjalë në lajme? 

A kanë ndarë ata një përvojë që kanë pasur me sulmin seksual? 

A e njohin ata autorin dhe nëse po, a mund të ndikojë kjo në reagimin e tyre ndaj zbulimit tuaj?

Kur? 

Do të jetë më mirë të keni vëmendjen e plotë të personit që po i tregoni dhe gjithashtu t’i jepni kohë për të përpunuar atë që keni ndarë. Nëse dikush është gati të flejë, largohet nga shtëpia ose është i dehur, mendoni të prisni një kohë më të mirë për t’i treguar.

Ku?

Nëse ndiheni të sigurt me personin që po i tregoni, atëherë ndoshta do të jetë më mirë të zgjidhni një vend privat për t’i treguar atyre se çfarë ka ndodhur. Megjithatë, nëse keni frikë se ata mund të zemërohen ose të jenë të dhunshëm, një vend publik do të ishte më i sigurt dhe mund t’i kërkoni dikujt që i besoni të vijë me ju.

Si?

Mënyra se si zgjidhni t’i tregoni dikujt ka të bëjë me atë që do t’ju bëjë më të rehatshëm. Mund të jetë personalisht, përmes telefonit ose në formën e një letre. Ka aspekte pozitive dhe negative për secilën nga këto mënyra për t’i thënë dikujt, por gjithçka varet nga ajo që është e duhura për ju. Për shembull, nëse jeni të shqetësuar se mos ju ndërpresin ose ju bëjnë shumë pyetje, shkrimi i një letre mund të jetë i dobishëm.

Pavarësisht se si zgjidhni t’i tregoni dikujt, është një ide e mirë që së pari të vendosni disa rregulla bazë. Ju mund të thoni diçka si: “Do të doja t’ju tregoja për diçka që është e vështirë për mua të flas dhe do të kishte shumë kuptim për mua nëse thjesht do të dëgjonit dhe nuk do të bënit asnjë pyetje.”

Biseda me partnetin tuaj aktual, me të cilin keni lidhje të shëndosh

Të flasësh me një partnerin tuaj aktual për sulmin seksual mund të jetë e vështirë – pavarësisht nëse sulmi ka ndodhur kohët e fundit apo dekada në të kaluarën, dhe nëse sapo keni filluar të takoheni ose keni qenë së bashku për shumë vite.

Emocionet e personit që i tregoni

Ju meritoni të ndëgjoheni dhe të mbështeteni kur zgjidhni të tregoni historinë tuaj. Megjithatë, realiteti është se ndonjëherë biseda nuk do të shkojë ashtu siç shpresoni. Edhe me qëllimet më të mira, dikush mund të mos dijë si të reagojë.

Është e zakonshme që të dashurit e një të mbijetuari të përjetojnë një sërë emocionesh kur mësojnë se dikush për të cilin kujdesen ka përjetuar dhunë seksuale. Disa të mbijetuar mendojnë se përfundojnë duke ofruar shumë mbështetje emocionale për personin që i tregojnë, gjë që mund të mos jetë e dobishme në procesin e shërimit. 

Këtu janë disa emocione që mund të ndjejë personi me të cilin po flisni:

Zemërimi. 

Shumë njerëz që ju tregoni do të ndiejnë zemërim ndaj dhunuesit dhe mund të shprehin se duan të hakmerren në emrin tuaj. Kjo është një mënyrë e natyrshme për t’u ndjerë, por jo gjithmonë e dobishme.

Konfuzion. 

Ndonjëherë personi që ju i tregoni do të jetë aq i frikësuar të thotë gjënë e gabuar, saqë do të ngecë në kohë duke bërë shumë pyetje në lidhje me sulmin dhe atë që çoi në të. Shpesh, këto pyetje do ta bëjnë të tingëllojë sikur po ju fajësojnë për atë që ndodhi, ose duke sugjeruar se mund ta kishit shmangur sulmin duke bërë diçka ndryshe. 

Nëse kjo është mënyra se si po ju vjen, tregojuni atyre – dhe kujtojuni se gjëja më e mirë që mund të bëjnë për t’ju ndihmuar është thjesht t’ju mbështesin.

Frikë. 

Të dashurit mund të kenë frikë për sigurinë tuaj dhe të ndjehen jashtëzakonisht mbrojtës. Ndërsa është në rregull të duash të ndihmosh, të qenit tepër mbrojtës ndaj një të mbijetuari të dhunës seksuale mund t’i heqë ndjenjat e kontrollit mbi vendimet e tyre.

Frustrimi. 

Dikush që kujdeset për ju mund të ndihet i pafuqishëm për të ndihmuar. Por shërimi është i ndryshëm për çdo të mbijetuar dhe mund të marrë shumë kohë, dhe është e rëndësishme që ata që ju mbështesin të jenë të durueshëm.

Faji. 

Dikush afër jush mund të ndihet fajtor ose përgjegjës për atë që ju ka ndodhur, edhe nëse nuk është. Ata mund të përpiqen të mendojnë se si mund ta kishin parandaluar që kjo të ndodhte, por fakti është se i vetmi person përgjegjës për sulmin seksual është autori.

Shoku. 

Është e natyrshme të ndiheni të tronditur dhe të shqetësuar që dikush për të cilin kujdesen ka përjetuar dhunë seksuale, megjithatë ndonjëherë kjo mund të duket si mosbesimi i historisë së të mbijetuarit.

Reagime mbështetëse dhe jombështetëse

Të kesh dikë që të reagojë në një mënyrë mbështetëse mund të jetë një hap i rëndësishëm drejt shërimit dhe mund t’ju ndihmojë të ndiheni rehat duke ndarë historinë tuaj me më shumë njerëz. Por edhe nëse zbulimi shkon mirë, mund të jetë ende një përvojë emocionale – dhe kjo është në rregull. 

Ndonjëherë tregimi i historisë suaj mund të sjellë kujtime të dhimbshme. Kjo është e natyrshme. Mos harroni, çdo i mbijetuar ka një proces unik shërimi.

Shembuj të reagimeve mbështetëse ndaj zbulimit:

Ata ju dëgjojnë në një mënyrë jo gjykuese.

Ata tregojnë mbështetje duke thënë:

“Te besoj.”

“Nuk është faji yt.”

“Ti nuk je vetëm.”

“Më vjen keq që ndodhi.”

“Unë kujdesem për ju dhe jam këtu për të dëgjuar ose ndihmuar në çfarëdo mënyre që mundem.”

Mund të jetë shumë e lëndueshme kur dikush të cilit i besoni reagon në një mënyrë jo mbështetëse. Nëse nuk merrni një reagim mbështetës, është e rëndësishme të mbani mend se kjo i reflekton ata dhe jo ju.

Shembuj të reagimeve jombështetëse ndaj zbulimit:

Ata dyshojnë ose vënë në dyshim historinë tuaj.

Ata pyesin se çfarë keni veshur ose keni bërë kur ka ndodhur sulmi, duke ju bërë të ndiheni të fajësuar ose të turpëruar.

Ata thonë se ju duhet ta kishit kaluar deri tani.

Mund të jetë veçanërisht e vështirë t’i zbulohet një anëtari të familjes nëse autori i abuzimit ishte një anëtar tjetër i familjes. 

Këshilla për t’u marrë me reagimet jombështetëse

Personi që i keni thënë mund të mos ju ofrojë mbështetjen që ju nevojitet, por mbani mend se nuk jeni vetëm.

Nëse dikush në jetën tuaj nuk ju mbështet, kjo nuk do të thotë se të tjerët nuk do të jenë. Megjithatë, ndërkohë që përcaktoni se kujt dhe nëse do ta ndani përsëri historinë tuaj, ju rekomandojmë të jeni të sjellshëm me veten dhe të kujdeseni për nevojat tuaja sa më mirë që të mundeni. Pyesni veten se çfarë ndjeni dhe mendoni për aktivitetet e vetë-kujdesit që ndihmojnë për t’ju mbështetur dhe për t’ju bërë të ndiheni më mirë./FamiljaJonë