Kur fillon plakja e trurit është një pyetje klasike, përgjigja e së cilës mund të gjurmohet vetëm në dekadën e tretë të jetës së një personi, pra fillon pas të 20-ave! Megjithatë, ka disa gjëra që mund të bëni për të ndryshuar situatën.
Edhe pse shumica e kërkimeve për shëndetin e trurit janë kryer te njerëzit e moshës së mesme dhe të moshuar, hulumtimet e reja tregojnë se edhe në moshën e mesme truri mund të forcohet duke u angazhuar në aktivitete të caktuara.
Për shembull, në testet neuropsikologjike shumica e njerëzve duket se fillojnë të humbasin potencialin për funksionimin e trurit që në të 20-tat dhe sigurisht pas të 30-tave. Edhe pse këto rënie ato janë fillimisht delikate , shtohen me çdo dekadë që kalon dhe shpesh bëhen më të dukshme pas moshës 50 vjeçare.
Është gjithashtu interesante që shkalla e plakjes së trurit është e lidhur me shkallën e plakjes në sistemet e tjera të trupit. Në një studim novator që shqyrtoi ritmin e plakjes tek të rinjtë e moshës 26 deri në 38 vjeç, ata që plaken më shpejt në organe dhe sisteme të ndryshme të trupit (mushkëri, zemër, dhëmbë, veshka, mëlçi dhe sistemin imunitar) treguan rënie më të madhe njohëse. plakja e trurit edhe nga mosha 38 vjeçare.
Një seri studimesh novatore ndoqën mbi 3000 njerëz të moshës 18 deri në 30 vjeç për njëzet e pesë vjet.
Këtu janë dy përfundime shumë të rëndësishme që ia vlen të merren parasysh.
A) Ajo që është e mirë për zemrën është e mirë për trurin. Të rriturit më të rinj me shëndet më të fortë kardiovaskular dhe nivele më të larta të aktivitetit fizik në të 20-at dhe 30-at e tyre kishin funksione njohëse dukshëm më të forta 25 vjet më vonë se ata që nuk e kishin. Ushtrimi është një mënyrë e shkëlqyer për të rritur gjasat që ai të bëhet një zakon i përjetshëm që do të rrisë jo vetëm shëndetin e trurit, por edhe shëndetin fizik, humorin, gjumin dhe cilësinë e jetës.
B) Të rriturit në të 20-at dhe 30-at e tyre që shikonin më shumë se tre orë TV në ditë kishin shpejtësi dukshëm më të ulët të përpunimit të informacionit dhe fleksibilitet mendor 25 vjet më vonë, në moshën e mesme, sesa ata që shikonin më pak se tre orë në ditë.
