Shpenzimi i shumtë i kohës para TV-së, privon fëmijën nga aktivitetet zhvillimore dhe mund të shpjegojë pjesërisht masën trupore më pak optimale, zakonet e varfëra të të ngrënit dhe vështirësitë socio-emocionale si adoleshent, thotë studimi, i botuar më 26 dhjetor në “Hulumtimi pediatric”.

“Vitet e hershme janë një periudhë kritike në zhvillimin e fëmijës”, thotë autorja e studimit, Linda Pagani, profesoreshë në Shkollën e Psikologjisë së UdeM.

“Në mënyrë intuitive, prindërit e dinë se si fëmijët e tyre kalojnë kohën e lirë do të ndikojë në mirëqenien e tyre në afat të gjatë”, tha Pagani. “Dhe TV është kalimi i kohës së tyre më i zakonshëm, është e qartë se orët e shumta që ata shpenzojnë para ekranit po ndikon në rritjen dhe zhvillimin e tyre, veçanërisht nëse TV është në një vend privat si dhoma e gjumit”.

Me vëmendjen e tyre të devijuar, fëmijët rrezikojnë të mos kenë mjaft ndërveprime fizike dhe sociale për të promovuar zhvillimin e duhur fizik dhe socio-emocional, tha Pagani. “Për të provuar këtë hipotezë, ne ndjekim gjatësisht një kohortë lindjeje për të ekzaminuar nëse kishte lidhje midis ekzistencës së një TV gjumi në moshën 4 vjeçare, gjatë periudhës parashkollore kritike neurodevelopmentale, dhe periudhës së mëvonshme së adoleshencës me problem fizike, mendore dhe sociale.

Pagani dhe ekipi i saj analizuan të dhënat e grupeve të lindjes kanadeze të 1,859 fëmijëve të Kebekut të lindur në mes të pranverës së vitit 1997 dhe pranverës së vitit 1998, pjesë e Studimit Longitudinal të Zhvillimit të Fëmijëve në Quebec të koordinuar nga Instituti i Statistikave të Québec.

Shpenzimi i tepërt i kohës duke parë TV në dhomën e tyre mund të dëmtojë zhvillimin atyre që janë parashkollor, zbulon një studim i Université de Montréal.

Për të vlerësuar shëndetin e tyre në moshën 13-vjeçare, ekzaminuesit e pavarur matën indeksin e masës trupore të fëmijëve; adoleshentët gjithashtu raportuan marrjen e tyre të ushqimeve jo të shëndetshme. Për të matur problemet psikologjike, mësuesit vlerësuan se me sa stress emocional përballeshin fëmijët; adoleshentët gjithashtu përfunduan një version të shkurtër të Inventarit të Depresionit të Fëmijëve. Për problemet sociale, mësuesit raportuan se si fëmijët u bashkuan me bashkëmoshatarët e tyre dhe nëse ishin ngacmuar. Të gjitha këto masa janë parashikues të mirë të shëndetit të mëvonshëm fizik dhe mendor në moshë madhore.

Rezultatet e studimit ishin të qarta: të kesh një televizor në dhomën e gjumit në moshën 4 vjeçe, e bënte më të mundshme që fëmija më vonë të kishte një indeks më të lartë të masës trupore, zakone më të padëshiruara të ngrënies, nivele më të ulëta të shoqërueshmërisë dhe nivele më të larta shqetësimi emocional, simptoma depresive , viktimizimi dhe agresioni fizik, pavarësisht nga faktorët individualë dhe familjarë që do t’i kishin predispozuar për probleme të tilla.

“Vendndodhja e televizorit duket se ka rëndësi,” tha Pagani. “Duke pasur qasje private në kohën e ekranit në dhomën e gjumit gjatë viteve parashkollore nuk është mirë për shëndetin afatgjatë. Fëmijët në studimin tonë kanë lindur në një kohë kur televizioni ishte i vetmi ekran në dhomën e gjumit. Hulumtimi mbështet një qëndrim të fortë për udhëzimet prindërore për disponueshmërinë dhe aksesin e televizorëve dhe pajisjeve të tjera”./Familja Jonë