Në ditët e para të errëta të pandemisë së coronavirusit, kur numri i të vdekurve prej 1 milion ishte i paimagjinueshëm, ekzistonte një vend i ndritshëm: natyra dukej se po shërohej.

Ideja e rikthimit të natyrës ofroi lehtësime nga shqetësimet për vuajtjet njerëzore të pandemisë dhe shpresën për planetin: A ishte natyra akoma e aftë të shërohej vetë, nëse do t’i jepej vetëm pak kohë?

Bllokimet kanë vënë në pauzë turizimin, disa kërkime shkencore në terren dhe mbikëqyrjen e disa zonave të mbrojtura. Më shumë gjuetarë kanë ardhur në vendin e tyre, thonë konservatorët në Azi, Afrikë dhe Amerikë për CNN.

“Ne nuk mund të presim që natyra të ketë vetëm ushtarë”, u tha gazetarëve Drejtori Ekzekutiv i Programit të Mjedisit të Kombeve të Bashkuara, Inger Andersen, në përgjigje të një pyetjeje se si të ndalohet humbja e vazhdueshme e botës së egër që nga vitet 1970.

COVID-19 ishte një dhuratë nga perëndia për gjuetarët pa leje

Çfarë e motivon një gjuetar pa leje? Për disa, është vetëm mbijetesa. Disa organizata të mbrojtjes së kafshëve kanë paralajmëruar se varfëria njerëzore është një nga rreziqet më të mëdha për botën e egër këtë vit.

Pandemia mund të ketë inkurajuar kriminelët dhe trafikantët por gjithashtu ka shkaktuar qindra miliona njerëz të papunë në të gjithë botën dhe në gjendje të dëshpëruar të varfërisë duke rritur rrezikun e një urie transmeton Familja jonë.

Turizmi është një burim qendror i të ardhurave në Guatemalë, ku një pjesë e madhe e pyjeve tropikale që përfshin vendet antike arkeologjike, parqet kombëtare dhe rezervat e botës së egër.

Edhe para pandemisë, njerëzit në zonat rurale në të gjithë botën plotësuan dieta të rralla duke gjuajtur kafshë të egra.

Por presioni ekonomik ka detyruar shumë të kërkojnë më shumë për të mbijetuar. Ekspertët thonë se kjo ka çuar gjithashtu në prerjet më të paligjshme, korrjet dhe kullotjet në tokat e mbrojtura.

Në Parkun Kombëtar të Padepërtueshëm të Ugandës, Bëindi, një gorillë jashtëzakonisht e rrallë malore me argjend u vra këtë qershor, vrasja e parë e tillë që parku kishte parë në nëntë vjet.

Numri i njerëzve të akuzuar për gjuetinë e paligjshme u dyfishua në Uganda në muajt e parë të pandemisë.

Autoriteti i Kafshëve të Egra të Ugandës (UËA) ka regjistruar 531 raste të dyshuara për gjuetinë pa leje midis shkurtit dhe majit të këtij viti, krahasuar me 255 në të njëjtën periudhë të një viti më parë.

Një ‘eksperiment një herë në jetë’

Megjithëse një tragjedi, pandemia është “një ngjarje që vjen njëherë në jetë” dhe duhet vlerësuar efektet e sjelljes sonë në natyrë, thotë Richard Primack, një biolog në Universitetin e Bostonit.

Mirëpo pamjet e florës dhe faunës që lulëzojnë gjatë izolimit të njerëzimit mund të mos tregojnë të gjithë historinë, ajo shpreson se ato do të frymëzojnë publikun të rilidhet me natyrën dhe të kërkojë më shumë mbrojtje mjedisore në të ardhmen.

Vetëm studimet afatgjata do të tregojnë përfundimisht nëse jeta e egër në disa zona vërtet përfitoi nga qetësia e papritur për të eksploruar, ose nëse sapo filluam t’i shohim gjërat ndryshe./Familjajonë