Fjetja me orë të gjata një natë, por vetëm disa orë në tjetrën, mund të jetë e pashëndetshme, me një studim të ri që zbulon se modelet e “parregullta” të gjumit mund të jenë një faktor rreziku për diabetin e tipit 2.

Rezultatet “theksojnë rëndësinë e modeleve të qëndrueshme të gjumit si një strategji për të reduktuar diabetin e tipit 2”, tha autorja e studimit Sina Kianersi, studiuese në Divizionin Channing të Mjekësisë në Rrjet në Brigham dhe Spitalin e Grave në Boston.

Studimi i ri përfshiu të dhëna për gjumin dhe shëndetin e më shumë se 84,000 njerëzve të regjistruar në studimin e vazhdueshëm të Biobankës në Mbretërinë e Bashkuar. Britanikët në studim ishin mesatarisht 62 vjeç dhe asnjë nuk kishte diabet kur filloi studimi.

Për shtatë net radhazi, pjesëmarrësit mbanin një përshpejtues – një pajisje e ngjashme me orë që monitoronte lëvizjen teksa ishin në shtrat.

Studiuesit gjithashtu gjurmuan nëse njerëzit zhvilluan apo jo diabetin e tipit 2 gjatë 7.5 vjetëve të ardhshme.

Pas përshtatjes për një sërë faktorësh të mundshëm ngatërrues, ekipi i Kianersit gjeti një lidhje të qartë midis modeleve të parregullta të gjumit dhe një rreziku të rritur për diabetin e tipit 2.

Gjumi “i parregullt” u përkufizua si kohëzgjatja e gjumit që ndryshonte mesatarisht 60 minuta ose më shumë ndërmjet netëve.

Njerëzit me një model të parregullt të gjumit kishin 34% më shumë gjasa për të zhvilluar diabetin e tipit 2 në krahasim me njerëzit, gjumi i natës i të cilëve nuk ndryshonte aq shumë.

Si mund të nxisë diabetin luhatja e kohëzgjatjes së gjumit?

Studimi nuk mund t’i përgjigjej kësaj pyetjeje, por ekipi i Bostonit teorizon se “ndërprerja cirkadiane dhe shqetësimet e gjumit” mund të luajnë një rol.

Studimi u botua në Diabetes Care.