Kumbullat, rrushi dhe pjepri… Këto janë tri fruta që lehtësojnë tretjen e ushqimit, ndërsa lëngu i tyre ndihmon në humbjen e peshës (kjo nuk mund të thuhet plotësisht për rrushin).

Kumbullat e kanë kohën nga qershori në shtator.

Kumbulla ngjyrë blu (e njohur ndryshe si kumbulla e zezë) dallohet nga kumbullat e tjera (të verdhat, të kuqet, të gjelbrat) pikërisht për sasinë e madhe të antioksidantëve që gjenden kryesisht në lëkurën e saj.

Veprimi i antioksidantëve është edhe më i lartë nëse kumbulla është e freskët dhe e pjekur mirë (pra nuk është shumë e fortë dhe e thartë).

Kumbulla e freskët është një frutë me veprim diuretik dhe pastrues.

Këto vlera i detyrohen faktit se 85% e përbërjes së saj është ujë.

Përveç kësaj, kumbulla është e pasur me shumë minerale (përmban shumë kalium, magnez, fosfor).

Një prej arsyeve që rekomandohet për t’u konsumuar është se ka veti tonifikuese.

Sheqeri dhe athtësia i japin asaj një shije karakteristike jo shumë të ëmbël, që janë përgjegjëse edhe për një sërë veprimesh të tjera nxitëse.

Ndryshe nga kumbullat e njoma, ato të thata përmbajnë më pak ujë, vitamina, sheqer, vlera energjetike dhe tonifikuese.

Për këtë arsye nuk duhet abuzuar shumë me to, sidomos kur mbani dieta hipokalorike (100 gramë kumbulla të thata janë të barabarta me 300 kalori).

Si mund t’i konsumoni kumbullat

Efekti laksativ i kumbullës i detyrohet sasisë së madhe të fibrave që ajo përmban, të cilat kryejnë një veprim nxitës në lëvizjen e zorrëve.

Gjithsesi, efekti laksativ nuk është aq i theksuar nëse kumbulla konsumohet e qëruar ose në formë lëngu.

Lëngu i kumbullës mund të kombinohet me atë të pjeshkës, dardhës dhe kivit, duke fuqizuar kështu vetitë kundër fryrjeve të barkut.

Rrushi i zi, efikas kundër urisë

Rrushi, në veçanti i ziu, është një prej frutave më të shëndetshme dhe më të kompletuara. Vetitë e tij kuruese njihen që nga lashtësia.

Falë përmbajtjes së lartë të ujit, kripërave minerale, fibrave dhe përmbajtjes së pakët të yndyrave e proteinave, tuli i kokrrave të rrushit rimineralizon organizmin dhe frenon urinë nervore, duke kryer edhe një funksion pastrues, duke lehtësuar procesin e eliminimit të toksinave metabolike të grumbulluara nga një jetë jo e shëndetshme (duhan, alkool, etj.).

Gjithashtu rrushi është një ilaç i shkëlqyer për rregullimin e procesit të tretjes dhe lëvizjen e zorrëve.

Ai mund të përdoret në rast kapsllëku, fryrje barku dhe tretje të ngadaltë.

Shumë prej vlerave të dobishme të rrushit i detyrohen polifenoleve të pranishme në lëkurë, mes tyre edhe taninet.

Këto të fundit që gjenden me shumicë në lëkurë, janë antioksidantë të fuqishëm dhe ulin rrezikun e madh të dëmtimit të enëve të gjakut nga radikalet e lira.

Pjepri, fruta e të nxehtit

Pjepri është një frutë verore, e pasur me ujë dhe sheqer, që asimilohet lehtë nga organizmi, shuan etjen dhe i jep shumë energji organizmit.

Jo më kot mbahet edhe si një prej frutave simbol të stinës së nxehtë të verës.

Ai i jep ngjyrë të bukur trupit kur shkojmë në plazh, përmban shumë ujë dhe fibra.

Është freskues dhe ushqyes e më kryesorja nuk peshon shumë në peshore: maksimumi ka 30 kalori.

Ashtu si të gjitha frutat, edhe pjepri ka një përqindje të lartë kripërash minerale, mes të cilave hekur, fosfor, kalcium, natrium dhe sidomos kalium, që ndihmojnë për të mbajtur nën kontroll tensionin dhe rivendosjen e ekuilibrave hidrike të çekuilibruara për shkak të djersitjes.

Duke ngrënë çdo ditë gjysmë pjepri ose një pjepër të vogël mbroni sistemin kardiovaskular, sepse kjo frutë përmban shumë adenozinë, një substancë që ndihmon për të mbajtur të lëngshëm gjakun dhe shmang formimin e mpiksjeve.

Përveç të tjerave, pjepri është një minierë e pasur me fibra, që pastrojnë dhe vënë në lëvizje zorrët, me vitaminë A dhe C “ushqimi” më i mirë i lëkurës që gjatë verës është më shumë se kurrë i ekspozuar ndaj stresit dhe agresionit të rrezeve të diellit.

Kjo frutë nuk rekomandohet për diabetikët, sepse ka shumë sheqer dhe për personat që vuajnë nga gastriti.