Kapsaicina është përbërësi kimik që gjendet në membranat e brendshme të specave djegës që prodhon ndjesinë e djegies në gojë kur gëlltitet.

Nxehtësia ndryshon në varësi të shumëllojshmërisë së piperit dhe matet në shkallën Scoville.

E aplikuar në lëkurë si një krem ​​topik, kapsaicina mund të lehtësojë disa dhimbje të artritit ose dhimbjet e lidhura me nevralgjinë postherpetike, ndërlikimi më i zakonshëm i herpesit.

Në aplikimin e parë, kremi shpesh shkakton një ndjesi djegieje, skuqje lokale dhe inflamacion. Pra, a po vuajmë dhimbje shtesë për të lehtësuar dhimbjen fillestare?

“Mund të duket paradoksale, por po, ne po e luftojmë zjarrin me zjarr”, tha profesori Rejean Couture, një studiues në Departamentin e Farmakologjisë dhe Fiziologjisë në Universitetin e Montrealit.

“Kapsaicina aktivizon një nociceptor (receptor dhimbjeje) të vendosur në fund të neuroneve shqisore në lëkurë (fibrat C). Kur ky nociceptor stimulohet nga shumë kapsaicinë përmes aplikimit të përsëritur topikal, fibra C përfundimisht është e varfëruar nga neurotransmetuesit që dërgojnë sinjale dhimbjeje në tru”.

“Me pak fjalë, ne e mbi sensibilizojmë sistemin dhe më pas e de sensibilizojmë atë për të lehtësuar përkohësisht dhimbjen e shkaktuar nga virusi i herpesit ose lloje të tjera të inflamacionit neurogjenik që përfshijnë fibrat C”.

Megjithëse është e mundur të lehtësoni dhimbjen duke aplikuar krem ​​me kapsaicinë në lëkurën tuaj, mënyra më e zakonshme për të kontaktuar me kapsaicinën është sigurisht ngrënia e saj. “Kur gëlltitet, ka përfitime të mundshme antioksiduese, antikancerogjene dhe anti-obezogenike”, tha profesoresha Valérie Marcil, një studiuese në Departamentin e të ushqyerit në Universitetin e Montrealit.

“Para së gjithash, kapsaicina mund të ndikojë në ciklin jetësor të qelizave kancerogjene duke nxitur apoptozën, vdekjen e programuar të qelizave”.

“Ky është një mekanizëm që shpesh nuk funksionon normalisht në qelizat e kancerit. Ata mbijetojnë dhe shumohen, kur duhet të ishin shkatërruar nga apoptoza. Por ka prova që kapsaicina mund të ndihmojë në shkatërrimin e disa qelizave kancerogjene. Gjithashtu, molekula e kapsaicinës besohet se ka veti anti-obezogenike, pasi rrit shpenzimin e energjisë dhe ndjenjën e ngopjes”.

“Por kapsaicina nuk është një ilaç. Dhe ndërsa përfitimet e saj janë demonstruar në studimet in vitro, efektiviteti i saj te njerëzit nuk është vërtetuar”.

“Në jetën reale, ju nuk hani lëndë ushqyese, por hani ushqim. Dhe një ushqim nuk është një ilaç. Duhet të jemi të kujdesshëm kur flasim për fuqitë e ushqimit, pasi efektet aktuale janë shpesh rezultat i një kombinimi faktorësh”.