Humbja e një fëmije gjatë lindjes ose në çdo kohë mund të jetë një përvojë tepër e vetmuar për shumë prindër. “Është sikur të gjithë kanë frikë se është ngjitëse,” vuri në dukje një nënë.

Prindërit që përjetojnë humbje mund të ndiejnë gjithashtu se ka një boshllëk mirëkuptimi nga ekipi i tyre mjekësor, i cili, siç vëzhgoi një studim i vogël i vitit 2022, priren të favorizojnë “mirëqenien fizike të prindërve mbi nevojat psikologjike”.

Mospërputhja ka qenë aq e madhe në disa raste sa një studim i vitit 2021 nga Berlini iu lut ligjvënësve në mbarë botën që të shqyrtonin trajnimin e nevojshëm për të gjithë personelin mjekësor se si të mbështesin psikologjikisht nënat që përballen me “situata të vështira që lidhen me amësinë”, si shtatzënia dhe humbja e foshnjës.

Barra shpesh bie mbi miqtë, familjen dhe komunitetin për të ofruar mbështetjen emocionale dhe psikologjike për të cilën prindërit e pikëlluar kanë nevojë. Por nëse nuk përjetoni një humbje kaq shkatërruese, mund të jetë tepër e vështirë të dish se çfarë të thuash apo të mos thuash, çfarë të bësh apo jo.

Ofroni ushqim

Ushqimi është shpesh gjëja e fundit për të cilën familjet e pikëlluara duan të mendojnë, por ata ende duhet të hanë dhe shumë prej tyre kanë fëmijë të mbijetuar që duhet t’i ushqejnë. Ka një sërë mënyrash që miqtë, familja dhe komuniteti mund të ndërhyjnë për këtë rol.

Lëreni ushqimin në derën e përparme

Nëse jeni vendas, lënia e ushqimit para dere mund të jetë një mënyrë e shkëlqyeshme për të mbështetur një familje pa ndier detyrimin për t’ju pritur ose për t’ju kthyer. Ju as nuk duhet t’i bini ziles, kështu që nuk ka shkëmbim. Thjesht dërgoni një mesazh që ushqimi është aty.

Shmangni deklaratat e dëmshme

Parris u kujton miqve dhe familjes së prindërve të pikëlluar: “Ju nuk keni pse të jeni terapisti i tyre ose të dini çfarë të thoni. Gjithçka që duhet të bëni është të dëgjoni. Kjo mjafton.” Kjo është e rëndësishme sepse në përpjekje për të qenë të dobishëm, shumë njerëz përfundojnë duke thënë gjëra që mund të shkaktojnë më shumë dëm sesa të mirë.

Jini specifik në mënyrën se si mund të ndihmoni

Prindërit e pikëlluar janë shpesh në mjegull dhe shumë nuk duan të jenë barrë. Duke pyetur, “çfarë mund të bëj?” ose “më tregoni se si mund të ndihmoj” ia ngarkon prindërit përgjegjësinë për të kërkuar ndihmë.

Në vend të kësaj, bëjini gjërat, si p.sh. përgatitja e ushqimit, kujdesi për kafshët shtëpiake ose fëmijët, ose ofrimi për të telefonuar çdo disa ditë edhe nëse ata nuk e marrin. /healthline/ familjajonë.